วางยา หมายถึง ก. ให้กินยาเพื่อรักษาโรค เช่น หมอวางยาคนไข้ได้ถูกกับโรค, ลอบเอายาพิษให้กิน เช่น โดนวางยาในอาหาร;โดยปริยายหมายความว่า พูดให้เสียหาย.
ก. ติดตั้งรางเพื่อให้รถไฟเป็นต้นเคลื่อนไป.
ก. ตาย เช่น นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์.(กฤษณา), วายวาง ก็ว่า.
ก. ติดตั้งสายไฟฟ้าสายโทรศัพท์เป็นต้น;โดยปริยายหมายความว่า จัดคนเข้าไปสืบความลับของอีกฝ่ายหนึ่ง เช่น วางสายเข้าไปปล้นธนาคาร.
ก. ตีหน้า เช่น วางหน้าไม่สนิท วางหน้าเก้อ ๆ.
ก. กำหนดตัวบุคคลให้เหมาะแก่งานเพื่อให้ได้ผลตามแผนการที่กำหนดไว้.
ก. ยอมแพ้.
ก. แสดงอํานาจ, อวดอํานาจ.