วางเพลิง หมายถึง [เพฺลิง] ก. จุดไฟเผาอาคารบ้านเรือนหรือทรัพย์สมบัติ;โดยปริยายหมายความว่าให้ร้ายคนอื่น.
ก. ชกต่อยวิวาทกัน.
ก. แสดงท่าทางให้เห็นว่าใหญ่โตหรือมีอํานาจเป็นต้นเช่น วางมาดเป็นดารา.หรือตลอดไป
ก. ไม่เอาเป็นธุระ, หยุดหรือเลิกการงานที่ทําอยู่ชั่วคราวเช่น วางมือจากทำสวนไปทำกับข้าว วางมือจากการเป็นครู.
ก. ให้กินยาเพื่อรักษาโรค เช่น หมอวางยาคนไข้ได้ถูกกับโรค, ลอบเอายาพิษให้กิน เช่น โดนวางยาในอาหาร;โดยปริยายหมายความว่า พูดให้เสียหาย.
ก. ติดตั้งรางเพื่อให้รถไฟเป็นต้นเคลื่อนไป.
ก. ตาย เช่น นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์.(กฤษณา), วายวาง ก็ว่า.
ก. ติดตั้งสายไฟฟ้าสายโทรศัพท์เป็นต้น;โดยปริยายหมายความว่า จัดคนเข้าไปสืบความลับของอีกฝ่ายหนึ่ง เช่น วางสายเข้าไปปล้นธนาคาร.