ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วัลย์ '

    วัลย์  หมายถึง น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส. วลฺลี).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วัลลภ

    [วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).

  • วัลลี

    น. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส.).

  • วัว ๑

    น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bos taurus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ลำตัวมีสีต่าง ๆ เช่น นํ้าตาลนวล เขาโค้ง สั้น มีเหนียงห้อยอยู่ใต้คอถึงอก ขนปลายหางเป็นพู่, โค ก็เรียก, (ปาก) งัว.

  • วัวเขาเกก

    น. วัวที่มีเขาเฉออกไม่เข้ารูปกัน; โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, ควายเขาเกก ก็ว่า.

  • วัวใครเข้าคอกคนนั้น

    (สํา) น. กรรมที่มีผู้ใดทําไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.

  • วัวตัวผู้

    น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพผลคุนี มี ๒ ดวง, ดาวงูเมียดาวปุรพผลคุนี หรือ ดาวปุพพผลคุนี ก็เรียก.

  • วัวตัวเมีย

    น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อุตรผลคุนี มี ๒ ดวง,ดาวเพดาน หรือ ดาวอุตตรผลคุนี ก็เรียก.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒