วัยกลางคน หมายถึง น. วัยที่มีอายุพ้นวัยหนุ่มสาวแต่ยังไม่แก่ อายุประมาณ๓๐๕๐ ปี.
น. วัยรุ่น.
ว. วัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว.
น. วัยหนุ่มสาวที่ชอบสนุกสนาน, วัยหนุ่มสาวที่กำลังฮึกห้าว.
น. ลักษณะของหญิงที่ดูงามทุกวัย เป็นลักษณะอย่าง ๆในเบญจกัลยาณี.
น. วัยของเด็กระหว่างวัยแล่นกับวัยอุ้ม.
น. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.
น. วัยที่ต่อจากวัยกลางคน อายุเกิน ๖๐ ปี.