วัดเหวี่ยง หมายถึง ก. พอสู้กันได้, ปานกัน.
ก. สอบขนาดหรือปริมาณของสิ่งต่าง ๆ เช่นวัดส่วนยาว ส่วนกว้างส่วนสูง หรือความรู้เป็นต้น.
ก. สอบเวลาโดยอาศัยเงาแดดและสถานที่เป็นหลักเช่น พอแดดถึงนอกชานก็เป็นเวลา ๘.๐๐ น.
ก. ทดสอบเพื่อวัดเชาวน์ ผลสัมฤทธิ์ของการเรียนรู้บุคลิกภาพ เป็นต้น โดยใช้วิธีการแบบใดแบบหนึ่ง เช่น การเรียนรู้ในสาขาวิชาต่าง ๆ จำเป็นจะต้องวัดผลอย่างสม่ำเสมอ.
(ปาก) ก. หกล้มเหยียดยาวลงบนพื้น.
(สํา) ก. เทียบดูว่าพอสู้ได้หรือไม่ เช่นลูกศิษย์วัดรอยเท้าครู, คอยเทียบตัวเองกับผู้ที่เหนือกว่าเพื่อชิงดีชิงเด่น เช่น ลูกน้องวัดรอยตีนหัวหน้า.
(สํา) ก. เทียบดูว่าพอสู้ได้หรือไม่ เช่นลูกศิษย์วัดรอยเท้าครู, คอยเทียบตัวเองกับผู้ที่เหนือกว่าเพื่อชิงดีชิงเด่น เช่น ลูกน้องวัดรอยตีนหัวหน้า.
ก. พอเท่า ๆ กัน, พอเสมอกัน เช่น พี่น้องสองคนนี้สวยพอวัดวากันได้.