วงกต หมายถึง น. ชื่อภูเขาลูกหนึ่งในเรื่องมหาเวสสันดรชาดก ซึ่งมีทางเข้าออกวกวนอาจทําให้หลงทางได้, เรียกสั้น ๆ ว่า เขาวงก์ ก็มี, เรียกสิ่งที่ทําคล้ายคลึงเช่นนั้นในงานเทศน์มหาชาติหรืองานรื่นเริงอื่น ๆ เพื่อความสนุกว่าเขาวงกต, โดยปริยายหมายถึงวกวนหาทางออกไม่ได้.(ป.).
[วงสะ, วง] น. เชื้อสาย, เหล่ากอ, ตระกูล. (ส. วํศ; ป. วํส).
[วงสะ, วง] น. เชื้อสาย, เหล่ากอ, ตระกูล. (ส. วํศ; ป. วํส).
น. ผู้ต้นตระกูล. (ส.).
(ปาก) น. เรียกญาติพี่น้องมากว่า วงศ์ทศกัณฐ์.
น. ลูกหลานเหลนในตระกูล, มักใช้เข้าคู่กับคํา ว่านเครือเป็น วงศ์วานว่านเครือ.
(กลอน) น. วงศ์.
น. ญาติพี่น้อง.