วลี หมายถึง [วะลี] น. แถว, รอย, รอยย่น (ที่หน้า). (ป., ส.); (ไว) กลุ่มคําที่เรียงติดต่อกันเป็นระเบียบและมีกระแสความเป็นที่หมายรู้กันได้ แต่ยังไม่เป็นประโยคสมบูรณ์เช่น หนูแหวนแขนอ่อน เวลาดึกดื่นเที่ยงคืนทางเดินเข้าสวนมะพร้าว.
[วะสก] (แบบ) น. ผู้อยู่ในอํานาจ, ผู้อยู่ในบังคับ, ผู้เชื่อฟัง.(ส.; ป. วสค).
น. อํานาจ, การบังคับบัญชา. (ส.; ป. วส).
(แบบ) น. ผู้ชํานะตนเอง, ผู้สํารวมอินทรีย์. (ส.).
[วะสะ] (แบบ) น. ที่อยู่, บ้าน; การอยู่. (ป.).
[วะสะ] (แบบ) น. เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).
[วะสะ] (แบบ) น. วัวตัวผู้. (ป.; ส. วฺฤษภ).
[วะสะ] น. คนชั่ว, คนถ่อย, คนตํ่าช้า, คนชั้นตํ่า. (ป.; ส. วฺฤษล).