วรรษา หมายถึง [วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).
[วะรันยู] น. 'ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ' คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).
(แบบ) น. ตุ่ม, ไห, หม้อนํ้า. ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. (ป., ส.).
น. หญิงผู้ประเสริฐ. (ส.).
น. หมู. (ป., ส.).
น. หมู. (ป., ส.).
น. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).
ดู วร.