วรรณึก หมายถึง น. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).
[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทําให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).
[วัดทะนะ] น. ความเจริญ, ความงอกงาม. (ส. วรฺธน; ป. วฑฺฒน).
[วัด] น. พรรษ, ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).
[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).
[วะรันยู] น. 'ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ' คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).
(แบบ) น. ตุ่ม, ไห, หม้อนํ้า. ว. น่าเวทนา, น่าสงสาร. (ป., ส.).
น. หญิงผู้ประเสริฐ. (ส.).