วรทะ หมายถึง [วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).
[วะระทาน, วอระทาน] น. การให้พร. (ป.); การให้ของขวัญแก่เจ้าบ่าว. (ส.).
[วอระ] น. เรียกพระอารามหลวงชั้นเอกชนิดตํ่าสุดว่าชั้นเอกชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดพระศรีมหาธาตุ วัดพระธาตุพนม,เรียกพระอารามหลวงชั้นโทชนิดหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรวิหาร ว่า ชั้นโทชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดจักรวรรดิ วัดระฆัง.
[วอระ] น. เรียกพระอารามหลวงชั้นโทชนิดตํ่าสุดว่าชั้นโทชนิดวรวิหาร เช่น วัดบพิตรพิมุข วัดอนงคาราม, เรียกพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรวิหาร ว่าชั้นตรีชนิดวรวิหาร เช่น วัดราชนัดดา วัดเทพธิดา.
[วะรุดดม, วะรุดตะมะ,วะโรดม, วะโรดตะมะ] ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).
[วะรุดดม, วะรุดตะมะ,วะโรดม, วะโรดตะมะ] ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).
[วะรุดดม, วะรุดตะมะ,วะโรดม, วะโรดตะมะ] ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).
[วะรุดดม, วะรุดตะมะ,วะโรดม, วะโรดตะมะ] ว. ประเสริฐสุด. (ป. วร + อุตฺตม).