วนาสณฑ์, วนาสัณฑ์ หมายถึง ดู วน ๒.
น. หญิง, หญิงสาว. (ป.; ส. วินิตา).
[วะนิบพก, วะนิพก] น. คนขอทานโดยร้องเพลงหรือดีดสีตีเป่าให้ฟัง, ใช้ว่า วณิพก หรือ วันนิพก ก็มี. (ป. วนิพฺพก).
[วะเนจอน] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
[วะโนทะ] น. สวนป่า. (ส. วน + อุทฺยาน).
[วะปะ] (แบบ) น. การหว่าน (ใช้แก่ข้าว), การเพาะปลูก. (ป., ส.).
(แบบ) น. ตัว, ร่างกาย. (ป., ส.).
น. เสือ. (ป. วฺยคฺฆ, พฺยคฺฆ; ส. วฺยาฆฺร).