วี่แวว หมายถึง น. เค้าเงื่อนตามที่แว่วมา, ร่องรอย, เช่น ของหายไปไม่มีวี่แวว.
ว. ยี่สิบ. (ป.; ส. วีศ).
ว. เว้าเป็นเวิ้งเข้าไป.
[วุดถิ] น. ฝน. (ป. วุฏฺ??; ส. วฺฤษฺฏิ).
[วุด] ว. เจริญแล้ว; สูงอายุ. (ป. วุฑฺฒ; ส. วฺฤทฺธ).
[วุดทิ] น. ภูมิรู้; ความเจริญ, ความงอกงาม, ความเป็นผู้ใหญ่.(ป. วุฑฺฒิ; ส. วฺฤทฺธิ).
[วุดทิ] น. ภูมิรู้; ความเจริญ, ความงอกงาม, ความเป็นผู้ใหญ่.(ป. วุฑฺฒิ; ส. วฺฤทฺธิ).
น. เอกสารแสดงวุฒิทางการศึกษา, มักใช้กับการศึกษาอบรมระยะเวลาสั้น ๆ.