วิสูตร หมายถึง [สูด] (ราชา) น. ม่าน.
[เสด] น. ผู้ทํากับข้าวของหลวง.
น. นก. (ป. วิหค, วิหงฺค; ส. วิหค, วิหํค).
น. นก. (ป. วิหค, วิหงฺค; ส. วิหค, วิหํค).
น. ค่ายที่ทําให้ขยับลุกเข้าไปหาข้าศึกทีละน้อย ๆ.
[หายะสะ] น. ฟ้า, อากาศ. (ป., ส.).
[วิหาน, วิหาระ] น. วัด, ที่อยู่ของพระสงฆ์; ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป, คู่กับ โบสถ์; การพักผ่อน เช่น ทิวาวิหาร ว่า การพักผ่อนในเวลากลางวัน. (ป., ส.).
[วิหาน, วิหาระ] น. วัด, ที่อยู่ของพระสงฆ์; ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป, คู่กับ โบสถ์; การพักผ่อน เช่น ทิวาวิหาร ว่า การพักผ่อนในเวลากลางวัน. (ป., ส.).