วิสุทธ์, วิสุทธิ์ หมายถึง ว. สะอาด, ใส, ขาว, หมดจด, บริสุทธิ์, หมดมลทิน.(ป.; ส. วิศุทฺธ, วิศุทฺธิ).
ว. สะอาด, ใส, ขาว, หมดจด, บริสุทธิ์, หมดมลทิน.(ป.; ส. วิศุทฺธ, วิศุทฺธิ).
[สูด] (ราชา) น. ม่าน.
[เสด] น. ผู้ทํากับข้าวของหลวง.
น. นก. (ป. วิหค, วิหงฺค; ส. วิหค, วิหํค).
น. นก. (ป. วิหค, วิหงฺค; ส. วิหค, วิหํค).
น. ค่ายที่ทําให้ขยับลุกเข้าไปหาข้าศึกทีละน้อย ๆ.
[หายะสะ] น. ฟ้า, อากาศ. (ป., ส.).