วิวระ หมายถึง [วะ] น. ช่อง, ปล่อง, เหว, รู, โพรง; ความผิด. (ป., ส.).
น. พระนิพพาน. (ป. วิวฏฺฏ).
[วัดทะนะ, วัด] น. ความเจริญรุ่งเรือง, ความคลี่คลายไปในทางเจริญ. (ป. วิวฑฺฒน; ส. วิวรฺธน)
[วัดทะนะ, วัด] น. ความเจริญรุ่งเรือง, ความคลี่คลายไปในทางเจริญ. (ป. วิวฑฺฒน; ส. วิวรฺธน)
[วิวัดทะนากาน] น. กระบวนการเปลี่ยนแปลงหรือคลี่คลายไปสู่ภาวะที่ดีขึ้นหรือเจริญขึ้น เช่น วิวัฒนาการแห่งมนุษยชาติ วิวัฒนาการแห่งศิลปวัฒนธรรม.
ดู วิวัฒน, วิวัฒน์.
น. ที่เปล่าเปลี่ยว. (ป.).
ก. ทะเลาะ เช่น เด็กวิวาทกัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทะเลาะ เป็นทะเลาะวิวาท. (ป., ส.).