วิเรนทร์ หมายถึง น. จอมนักรบ, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. วีร + อินฺทฺร).
ว. ไม่เจ็บไข้, ปราศจากโรค. (ป.).
ว. สว่าง, แจ่มใส, รุ่งเรือง. (ป., ส.).
ว. สว่าง, แจ่มใส, รุ่งเรือง. (ป., ส.).
ว. งอกงาม. (ส. วิรูฒ; ป. วิรุฬฺห).
น. พิโรธ.
[วิละยะ, วิไล] น. ความย่อยยับ, การสลาย, การทําให้สลาย.(ป., ส.).
[วิละยะ, วิไล] น. ความย่อยยับ, การสลาย, การทําให้สลาย.(ป., ส.).