ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วิริยะ '

    วิริยะ  หมายถึง น. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็นวิริยอุตสาหะ; ความกล้า; วิริยภาพ ก็ใช้. (ป.; ส. วีรฺย).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วิรุธ

    ว. พิรุธ. (ป., ส.).

  • วิรุฬห์

    ว. เจริญ, งอกงาม. (ป.; ส. วิรูฒ).

  • วิรุฬหก

    [รุนหก] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจําทิศทักษิณ. (ป.).

  • วิรูป

    ว. น่าเกลียด, พิการ, ไม่น่าดู. (ป., ส.).

  • วิรูปักษ์

    น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจําทิศประจิม. (ป. วิรูปกฺข).

  • วิเรนทร์

    น. จอมนักรบ, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. วีร + อินฺทฺร).

  • วิโรค

    ว. ไม่เจ็บไข้, ปราศจากโรค. (ป.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒