ลำนำ หมายถึง น. บทกลอนที่ใช้ขับร้อง ได้แก่ บทละคร สักวา เสภา บทดอกสร้อย.
(โบ) ว. ลํ้า, ยิ่ง, ล้น.
ว. มีเนื้อแน่นแข็ง.
ว. มีรูปร่างล่ำและแข็งแรง (มักใช้แก่ผู้ชาย); โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะเป็นแก่นสาร ใช้ว่า เป็นล่ำเป็นสัน.
ก. ล่วงเข้าไปเกินเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเขตแดน ล้ำแดนข้าศึก.ว. ยิ่ง, ล้น, เช่น สูงล้ำ ปัญญาล้ำ.
ว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.
ว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.
ว. ลึกมากจนยากที่จะหยั่งถึง, ลึกล้ำ ก็ว่า.