ลงหลักปักฐาน หมายถึง (สำ) ก. ตั้งที่อยู่ทำมาหากินเป็นหลักแหล่ง.
ก. มีหัวงอกอยู่ใต้ดิน (ใช้แก่พืชบางชนิด) เช่น มันลงหัวเผือกลงหัว; โดยปริยายหมายความว่า ยอมอ่อนน้อมแต่มักใช้ในความปฏิเสธ เช่นไม่ยอมลงหัวให้ใคร.
ว. เรียกเครื่องใช้ประเภทหนึ่ง เช่น ขัน พาน ทัพพี ที่ทำด้วยทองแดงเจือดีบุก เนื้อเปราะ ว่า เครื่องลงหิน หรือ ทองลงหิน.
ก. ลงโทษหรือทําโทษด้วยวิธีต่าง ๆ ได้แก่ ประหารชีวิตจำคุก กักขัง ปรับ ริบทรัพย์สิน.
ก. ลงโทษหรือทําโทษด้วยวิธีต่าง ๆ ได้แก่ ประหารชีวิตจำคุก กักขัง ปรับ ริบทรัพย์สิน.
ก. เข้าร่วมสังฆกรรมฟังพระปาติโมกข์ในวันขึ้น ๑๕ คํ่าวันแรม ๑๔ หรือ แรม ๑๕ คํ่าของเดือน (ใช้แก่พระสงฆ์),ลงโบสถ์ ก็ว่า.
ก. จบ, เลิก, สิ้นสุด, ยุติ, เช่น เรื่องนี้ลงเอยเสียที.
(กลอน) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกําบัง.