ลาน ๔ หมายถึง ก. อาการที่ตาลายเพราะมีมากเหลือที่จะดูเหลือที่จะคิด เรียกว่า
ว. ตั้งสติไม่อยู่เพราะกลัว, มักใช้ควบกับคํา กลัว เป็น กลัวลานเช่น เด็กถูกดุเสียจนกลัวลาน.
ว. น่วม, นุ่ม, (ใช้แก่ผลไม้).
น. จํานวน ๑๐ แสน.
ว. ลักษณะของหัวที่ไม่มีผมมาแต่กำเนิดหรือผมร่วงแล้วไม่ขึ้นอีก, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่นภูเขาหัวล้าน.
น. อาหารชนิดหนึ่ง ใช้ปลาหรือเนื้อดิบสับให้ละเอียด ผสมด้วยเครื่องปรุงมีมะนาว พริก น้ำปลาหรือปลาร้า เป็นต้น, ถ้าใส่เลือดวัวหรือเลือดหมู เรียกว่า ลาบเลือด.
[ลาปะ–, ลาบ–] น. นกมูลไถ. (ป.).
[ลาปะ–, ลาบ–] น. การพูด, การออกเสียง. (ป., ส.).