ลัพธิ หมายถึง น. การได้. (ส.; ป. ลทฺธิ).
ก. ได้. (ป., ส.).
[ลับพะ–] น. การได้. (ป., ส.).
ว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).
ก. ห้อย, ย้อย. (ป., ส.).
[ไล, ไลยะ–] น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (ส.).
[ไล, ไลยะ–] น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (ส.).
[ไลยะกาน] น. เวลาแตกดับ, เวลาทําลาย. (ส. ลยกาล).