ลับหูลับตา หมายถึง ว. พ้นหูพ้นตา เช่น แอบให้เงินในที่ลับหูลับตา ไปให้ลับหูลับตา.
ว. ที่ได้แล้ว; จํานวนที่ได้จากการคํานวณเรียกว่า ผลลัพธ์ เช่น๒๒ ลบด้วย ๘ ได้ผลลัพธ์เท่ากับ ๑๔. (ส.; ป. ลทฺธ).
น. การได้. (ส.; ป. ลทฺธิ).
ก. ได้. (ป., ส.).
[ลับพะ–] น. การได้. (ป., ส.).
ว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).
ก. ห้อย, ย้อย. (ป., ส.).
[ไล, ไลยะ–] น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (ส.).