ลับล่อ, ลับ ๆ ล่อ ๆ หมายถึง ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ, ไม่เห็นถนัด.
ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ, ไม่เห็นถนัด.
ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ, ไม่เห็นถนัด.
ว. ลึกซึ้งเหลือรู้เหลือเห็นตามธรรมดา; ที่ซ่อนเร้นอยู่ เช่นเก็บของซ่อนไว้เสียลับลี้จนตนเองหาไม่พบ, ลี้ลับ ก็ว่า.
น. เครื่องกั้นหรือบังตา เป็นแผงรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีขาตั้งขนาบ ๒ ข้าง ยกย้ายได้ มักตั้งต่อช่องประตูเข้าไป บังตาคนภายนอกไม่ให้เห็นภายใน; ชื่อเมืองที่เร้นลับ ถือกันว่าจะพบได้ก็แต่โดยบังเอิญ ถ้าตั้งใจไปไม่พบ.
(โบ) ก. ล่วงลับไปแล้ว, ตายแล้ว.
ว. ไม่ใช่ต่อหน้า เช่น นินทาลับหลัง ว่าร้ายลับหลัง.
ว. ไม่ได้ยินถึง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลับตา เป็น ลับหูลับตา.