ลันไต หมายถึง น. ชื่อเสื่อซึ่งสานด้วยหวายตะค้าเป็นซี่ ๆ.
(โบ) น. งิ้วประเภทหนึ่ง, งิ้ว; ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง เรียกว่าจีนลั่นถัน.
น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Plumeria วงศ์ Apocynaceaeเช่น ชนิด P. acutifolia Poir. ดอกสีขาว หรือแดงเรื่อ ๆ กลิ่นหอม,จําปาหอม ก็เรียก, พายัพเรียก จําปาลาว, อีสานเรียก จําปา,ปักษ์ใต้เรียก จําปาขอม.
ว. ระทวย, อ่อน.
ก. น้อมลง, ก้มลง. (ข. ลํโทน).
ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด.
ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า.(ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.
ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า.(ไชยเชฐ), พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว.