ลัชชา หมายถึง [ลัด–] น. ความละอาย, ความกระดาก. (ป., ส.).
[ลัด–] น. ผู้มีความละอาย, ผู้มีความกระดาก. (ป.; ส. ลชฺชินฺ).
[ลัน] น. สินบน, สินจ้าง, ของกํานัล. (ป.).
[ลันจะกอน, ลันฉะกอน] (แบบ) น. ตรา (สําหรับใช้ตีหรือประทับ),ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชลัญจกร เช่น ประทับพระราชลัญจกร.(ป.).
[ลันจะกอน, ลันฉะกอน] (แบบ) น. ตรา (สําหรับใช้ตีหรือประทับ),ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชลัญจกร เช่น ประทับพระราชลัญจกร.(ป.).
[ลัน, ลันฉะ] น. รอย, เครื่องหมาย, พิมพ์, ตรา (ที่ตีหรือประทับแล้ว).(ป.).
[ลัน, ลันฉะ] น. รอย, เครื่องหมาย, พิมพ์, ตรา (ที่ตีหรือประทับแล้ว).(ป.).
[ลัดถิ, ลัดถิกา] น. ไม้เท้า, ไม้ถือ; ลําต้น, หน่อ; ต้นตาล.(ป. ลฏฺ??, ลฏฺ??กา).