ลักลั่น หมายถึง ว. ขาดความเป็นระเบียบทําให้เกิดเหลื่อมลํ้าไม่เป็นไปตามกฎตามแบบตามลําดับเป็นต้น เช่น ทำงานลักลั่น เครื่องใช้ต่างชุดต่างสำรับใช้ปนกันดูลักลั่น.
ก. เขียนลายโดยร่นระยะช่องไฟเพื่อให้บรรจุลายได้ตามที่ต้องการ.
ก. ทําทีเล่นทีจริงพอเจ้าของเผลอก็ขโมยเอาไว้.
ก. นําศพไปอย่างเงียบ ๆ เพื่อปลง.
(กลอน) ก. แอบร้องไห้.
ก. ทําสีหนึ่งซึ่งขัดกับอีกสีหนึ่งให้กลืนกันโดยเอาสีอื่นเข้ารวม.
ก. ลักลอบร่วมประเวณีขณะที่ผู้หญิงนอนหลับ.
[–ขะหฺนะ] น. ลักษณะ, เครื่องแสดงสิ่งหนึ่งให้เห็นว่าต่างกับอีกสิ่งหนึ่ง, คุณภาพ; ประเภท. (ป.; ส. ลกฺษณ).