ละแอน หมายถึง (ถิ่น–พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).
ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่นลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียนลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว. เว้นข้ามไปทำให้เสียระเบียบ เช่นรถไฟลักหลีก ทำให้รถ ๒ ขบวนชนกัน.
(ปาก) ก. หลอกล่อให้หลงเข้าใจผิด, ใช้อุบายลวงให้หลง,(มักใช้แก่การกีฬา) เช่น ยิงลูกลักไก่, ถือไพ่แต้มต่ำ แต่เพิ่มเค้าเพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งเข้าใจผิดว่าตนถือไพ่แต้มสูง (ใช้แก่การเล่นโป๊กเกอร์หรือเผ).
ก. ลอบทําเอาแบบอย่างเขา.
ก. อาการที่คล้ายมีอะไรบางอย่างมาทำให้มองไม่เห็นหรือหาไม่พบ เชื่อกันว่าถูกผีลักไปซ่อนหรือผีบังตา.
ว. อาการที่จงใจลักเดินตัวหมากรุกให้ผิดตาเพื่อเอาเปรียบคู่ต่อสู้ ในคำว่า เดินลักตา.
(กฎ) ก. ชื่อความผิดอาญาฐานเอาทรัพย์ของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นเป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยไปโดยทุจริต.
ก. ลอบพาหญิงหนีไปในทางชู้สาว.