ละเวง หมายถึง ว. เสียงเสนาะ, ก้อง, กังวาน; ฟุ้งเฟื่อง, ฟุ้งไป.
น. เขมรชาวกรุงละแวก.
น. เขตบริเวณ เช่น ละแวกบ้าน.
น. ชื่อเก่าของเมืองลพบุรี.
น. ชื่อมะเขือพันธุ์หนึ่งของชนิด Solanum melongena L. ผลกลมกินได้.
น. พิธีกรรมเกี่ยวกับการนมัสการในศาสนาอิสลามเพื่อชําระจิตใจให้บริสุทธิ์ ปฏิบัติวันละ ๕ เวลา, นมาซ ก็เรียก.
น. พิธีอ้อนวอนพระเป็นเจ้าในศาสนาอิสลาม เพื่อขอให้รับผู้ตาย(ระบุชื่อ) ไว้ในที่อันบริสุทธิ์.
ว. หลัด ๆ, เร็ว ๆ.