ละเล้า หมายถึง ก. เคล้าคลึง, คลอเคลีย, คลํา; สับสน, ปะปน, ใช้เข้าคู่กับคํา ละลุมเป็น ละเล้าละลุม ก็มี.
ก. ค่อย ๆ ไป.
ก. บรรลุถึงฝั่ง; ค่อยเป็นค่อยไปจนกว่าจะบรรลุถึงเป้าหมาย.
ก. เหลิงจนลืมตัวเพราะลําพองหรือคึกคะนอง เช่น หลงละเลิงจนลืมอันตราย.
ก. กินทีละน้อย ๆ เช่น มัวละเลียดอยู่นั่นแหละ.
ก. เลียบ.
ว. ลนลาน.
ก. ไล้, ลูบ, โลม.