ละลอบละเล้า หมายถึง ว. รู้หลบหลีก.
ว. รีบเร่ง.
น. แมลงวัน. (ช.).
(กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.
ว. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ลุก ๆ ลน ๆ.
ก. ตื่นเต้น.
ก. ตื่นใจ, วุ่นวายใจ, เช่น เห็นเพชรเม็ดงามละลานใจ.
ก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา.