ละเลย หมายถึง ก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ.
ก. ตาย เช่น เขาละโลกไปแล้ว.
ก. ปล่อยวาง เช่น ละวางกิเลส.
ก. งดเว้น, ยกเว้น, เช่น ลงโทษทุกคนไม่ละเว้นผู้ใด ทุกคนถูกบังคับให้ทำงานไม่มีละเว้น.
ว. คําใช้ประกอบหน้าคํา ก็ เป็น ละก็ เพื่อเน้นความให้กระชับขึ้นเช่น เด็กละก็ซนอย่างนี้.
ว. คำใช้ประกอบข้อความข้างหน้าเพื่อยืนยันให้มีน้ำหนักขึ้น เช่นมิน่าล่ะ จะไปไหมล่ะ, เล่า ก็ว่า.
(กลอน) ว. กล, เหมือน.
น. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).