ล่วงพ้น หมายถึง ก. ผ่านพ้น, บางทีก็ใช้เพียง ล่วง คําเดียว.
ก. รู้เสียก่อน, รู้ทัน, เช่น ล่วงรู้ความลับของผู้อื่น.
ก. ละเมิด.
ก. ตาย เช่น เขาล่วงลับไปแล้ว.
ก. ผ่านพ้นเกินเข้าไป, โดยปริยายหมายความว่า บุกรุก,ละเมิด, เช่น ข้าศึกล่วงล้ำชายแดน, บางทีก็ใช้เพียง ล่วงคําเดียว.
ก. ผ่านพ้น เช่น เหตุการณ์ล่วงเลยไปแล้ว ไม่ควรปล่อยวันเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์, บางทีก็ใช้เพียงล่วง คําเดียว.
ก. บังอาจว่าเขา, กล่าวต่อไปอีกเฉพาะสิ่งใดสิ่งหนึ่ง.
ว. เกินเวลาหรือนอกเวลาที่มีกําหนดไว้ เช่น เงินค่าล่วงเวลา ทำงานล่วงเวลา.