ล่วง หมายถึง ก. ผ่านจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น เดินล่วงเข้าไปในเขตหวงห้าม เวลาล่วงไปหลายปี.
ก. แสดงอาการเกินสมควรต่อผู้อื่นโดยล่วงจารีตประเพณีหรือจรรยามารยาทด้วยการลวนลาม ดูหมิ่น สบประมาทเป็นต้น เช่น ไม่ควรล่วงเกินพ่อแม่ด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.
น. ด้านสกัด.
ก. เกินคําสั่ง.
ก. ประพฤติผิดเมียของผู้อื่น.
น. ด้านยาว.
ก. ผ่านพ้น, บางทีก็ใช้เพียง ล่วง คําเดียว.
ก. รู้เสียก่อน, รู้ทัน, เช่น ล่วงรู้ความลับของผู้อื่น.