ลูกสวน หมายถึง น. ลูกพลาสติกหรือลูกยางมีลักษณะกลม ๆ ตอนบนแหลมมีรูใส่น้ำยาหรือน้ำสบู่สำหรับใช้สวนอุจจาระ.
น. ลูกโป่งที่อัดด้วยแก๊สไฮโดรเจนทําให้ลอยได้, ลูกโป่งสวรรค์ ก็ว่า.
น. ชายที่ประพฤติตนอย่างนางบําเรอ.
น. ลูกประคำที่เป็นลูกคั่น.
น. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.
น. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
(ปาก) น. ลูกเทนนิส.
น. ลูกคนสุดท้ายของพ่อแม่.