ลบม หมายถึง [ละบม] (แบบ) ก. ระบม เช่น นางก็ถวายบังคม ลบมพิลาลศกําสรดไปมา. (ม. คําหลวง วนปเวสน์).
[ละบอง] น. แบบ, ฉบับ. ก. แต่ง, ทํา. (ข. ลฺบง ว่า ลอง).
[ละปก] น. คนพูดบ่นเพ้อต่าง ๆ; คนพูดด้วยความอยากได้. (ป.).
[ละปะนะ] น. การพูด, การบ่นพึมพํา; ปาก. (ป., ส.).
น. การตัด, การเกี่ยว; ส่วนที่ตัดออก, ท่อน, ชิ้น; หยาดนํ้า.(ป., ส. ลว).
[ละพุด, ลาพุด] น. มะหาด. (ป.).
[ละพุด, ลาพุด] น. มะหาด. (ป.).
น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม,ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทําให้เกิดอาการต่าง ๆได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น หมดลม สิ้นลม หมายความว่าตาย; อากาศที่เคลื่อนที่; ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีอาการหลายอย่างเช่น วิงเวียน หน้ามืด คลื่นเหียน, ถ้าอาการรุนแรงอาจถึงแก่สิ้นสติหรือตายได้ เช่น เขาเป็นลมแน่นิ่งไป.