ลูกข่าง หมายถึง น. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก.
น. รวงข้าวที่เกิดออกจากตอต้นข้าวที่เกี่ยวแล้ว.
(โบ) น. ลูกขุน ณ ศาลหลวง.
(โบ) น. คณะข้าราชการชั้นสูงฝ่ายตุลาการ ซึ่งรวมกันเรียกว่าลูกขุน ณ ศาลหลวง มีหน้าที่พิพากษาคดีอย่างศาลยุติธรรมแต่มิได้เป็นผู้พิจารณาคดี เพราะมีตระลาการที่จะพิจารณาคดีแล้วขอคําตัดสินจากลูกขุน ณ ศาลหลวงอีกชั้นหนึ่ง, กฎหมายตราสามดวงมักใช้ว่า ลูกขุน ณ สานหลวง.
(โบ) น. คณะข้าราชการชั้นสูงฝ่ายธุรการ ซึ่งมีตําแหน่งต่าง ๆมีเสนาบดีเป็นต้น รวมกันเรียกว่า ลูกขุน ณ ศาลา.
(สํา) น. ผู้ที่คอยว่าตามหรือเห็นด้วยกับผู้ใหญ่เป็นเชิงประจบสอพลอเป็นต้น.
น. ชายซึ่งเป็นผัวของลูกสาว.
น. ลูกปลาจําพวกปลาช่อนที่ตามพ่อเป็นฝูง ๆ, ลูกชักครอกก็ว่า; (โบ) ลูกทาสที่เกิดในเรือนเบี้ย.