ล้น หมายถึง ก. พ้นหรือเลยระดับที่เปี่ยมอยู่แล้วจนไหลออกมา เช่นน้ำล้นตุ่ม ข้าวสารล้นกระสอบ, เกินกำหนดจนคงอยู่ไม่ได้เช่น คนมากจนล้นห้องประชุม. ว. ยิ่ง เช่น งานล้น สวยล้น;(ปาก) ค่อนข้างทะลึ่ง, เกินพอดี, เช่น เด็กคนนี้พูดจาล้น.
ว. ลักษณะที่กินมากจนแน่น เช่น กินจนล้นกระเพาะ.
น. คําเรียกพระเจ้าแผ่นดินโดยความเคารพนับถือมาก เช่นล้นเกล้าล้นกระหม่อมของปวงชนชาวไทย. ว. ใช้เป็นราชาศัพท์หมายความว่า มากล้นพ้นประมาณ, ใช้เขียนย่อว่าล้นเกล้าฯก็ได้ เช่น นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นเกล้าฯ หาที่สุดมิได้.
ว. มากจนเกินความต้องการของตลาด เช่น สินค้าล้นตลาด.
ว. ยิ่งยวด, ไม่มีอะไรเปรียบ, เช่น ยากจนเป็นล้นพ้น พ่อแม่มีพระคุณเป็นล้นพ้น.
ว. มากมายสุดคณานับ เช่น รวยล้นฟ้า.
ว. มากเกินกว่าจะทำไหว เช่น มีงานล้นมือ.
ว. มากมายเหลือประมาณ เช่น ประชาชนมาเฝ้ารับเสด็จอย่างล้นหลาม.