ฤกษณะ หมายถึง [รึกสะนะ] น. การดู, การเห็น. (ส. อีกฺษณ; ป. อิกฺขณ).
[รึกคะเวด] น. ชื่อคัมภีร์ที่ ๑ ของพระเวท ใช้ภาษาสันสกฤตรุ่นเก่าที่สุดประพันธ์เป็นฉันท์ มีอายุประมาณ ๕๐๐ ถึง ๑,๐๐๐ ปีก่อนพุทธกาล,อิรุพเพท ก็ว่า. (ส.; ป. อิรุพฺเพท). (ดู เวท, เวท ประกอบ).
[รึ] น. ค่าธรรมเนียม.
[รึชากอน] น. เงินที่ได้จากค่าธรรมเนียม.
[รึ] ว. ตรง, ซื่อ. (ส.; ป. อุชุ).
[ริน] น. หนี้, หนี้สิน; ภาระ. (ส.; ป. อิณ).
[รึ] น. รติ, ความยินดี, ใจ. (ป., ส. รติ).
[รึ] ก. เกลียด, รังเกียจ, ดูถูก. (ส.).