ความหมายของคำว่า ' ฤๅเยา '

ฤๅชุ
ว. ตรง, ซื่อ. (ส. ฤชุ).
ฤๅชุตา
น. ความตรง, ความซื่อสัตย์.
ฤๅดี
น. ฤดี, ความยินดี, ใจ.
ฤๅทัย
น. ฤทัย, ใจ, ความรู้สึก.
ฤๅษี
น. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบําเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ.
ฤๅษีแปลงสาร
น. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับแห่งไทยโบราณกลับตัวอักษรข้างหลังมาไว้ข้างหน้า, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนข้อความเดิมให้มีความหมายตรงกันข้าม.
ฤๅษีเลี้ยงลิง
(สํา) น. ผู้เลี้ยงเด็กซุกซนหรือปกครองคนหมู่มากที่ไม่อยู่ในระเบียบวินัยย่อมเดือดร้อนรําคาญ.