ราชย์ หมายถึง น. ความเป็นพระราชา, ราชสมบัติ, เช่น ขึ้นครองราชย์ เสวยราชย์.(ส.; ป. รชฺช).
น. พญาสิงโต, สิงหราช หรือ สีหราช ก็เรียก; สัตว์ในนิยาย ถือว่ามีความดุร้ายและมีกําลังมาก, สิงห์ ก็เรียก. (ป. ราช + สีห; ส. ราช + สึห).
น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพอาษาฒ มี ๓ ดวง, ดาวสัปคับช้างดาวปุรพษาฒ หรือ ดาวบุพพาสาฬหะ ก็เรียก.
น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อุตราษาฒ มี ๕ ดวง, ดาวแตรงอนดาวอุตตรอาษาฒ หรือ ดาวอุตตราสาฬหะ ก็เรียก.
(สํา) น. คนที่มีอํานาจหรืออิทธิพลพอ ๆกันอยู่รวมกันไม่ได้, เสือสองตัวอยู่ถํ้าเดียวกันไม่ได้ หรือ จระเข้สองตัวอยู่ถํ้าเดียวกันไม่ได้ ก็ว่า.
น. ยันต์ เช่น ฉลองพระองค์ลงราชะ. (ม.).
น. พระราชา. (ส.).
น. เชื้อกษัตริย์. (ส.).