ราปีก หมายถึง ก. หยุดขยับปีกร่อนไป (ใช้แก่นก).
ก. ทำให้ไฟอ่อนลงโดยคีบถ่านหรือชักฟืนออกเสียบ้าง, ราฟืนราไฟ ก็ว่า.
ก. ทำงานน้อยลง.
ก. เลิกร้างไป.
ก. แรมร้างไป.
(กลอน) ส. เราทั้งคู่, เขาทั้งคู่, ในคําว่า สองรา, ต่อมาใช้หมายถึงเกิน ๒ก็ได้ เช่น เร่งหาประกันมาทันใด ผู้คุมเหวยรับไว้ทั้งสามรา. (ขุนช้างขุนแผน).
ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่าหน้าต่างเปิดร่า.
ว. สนุกสนาน, เบิกบานใจ, ยิ้มแย้มแจ่มใส.