รัตนบัลลังก์ หมายถึง น. อาสนะที่พระพุทธเจ้าประทับใต้ต้นพระศรีมหาโพธิณ พุทธคยา ประเทศอินเดีย ในวันตรัสรู้, โพธิบัลลังก์ หรือ วัชรอาสน์ก็ว่า.
น. ชื่อตราเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่จะพระราชทานได้ทั่วไปทุกชั้นบุคคลตามพระราชประสงค์ ไม่เกี่ยวด้วยยศหรือบรรดาศักดิ์.
น. ที่ตรงพระบัญชรหรือมุขเด็จซึ่งเสด็จออก.
[รัดตะนา] (กลอน) น. แก้ว.
น. คลังเงินทอง; ทะเล. (ส.).
น. เหรียญบำเหน็จส่วนพระองค์ที่สร้างขึ้นสำหรับพระราชทานแก่ผู้จงรักภักดีและทรงคุ้นเคยรู้จัก เพื่อเป็นเครื่องหมายในพระมหากรุณาธิคุณมี ๕ ชั้น, เดิมเรียกว่า รจนาภรณ์.
น. สร้อยคอที่ทําด้วยเพชรพลอย. (ส.).
ดู รัตน–, รัตน์, รัตนะ.