รัตนโกสินทรศก หมายถึง [รัดตะนะโกสินสก] น. ปีนับตั้งแต่วันตั้งกรุงรัตนโกสินทร์เริ่มตั้งภายหลังพุทธศักราช ๒๓๒๔ ปี (พุทธศักราชลบด้วย ๒๓๒๔ เท่ากับรัตนโกสินทรศก).
น. รัตนะ, พวกรัตนะ คือ แก้วที่มีค่า เช่น เพชร ทับทิม มรกต,หินหรือแร่ที่มีค่า เมื่อเจียระไนแล้วจะต้องมีลักษณะสวยงามคงทนหายาก ราคาแพง และนำมาใช้เป็นเครื่องประดับได้.
น. แก้วอันประเสริฐสุดของพุทธศาสนิกชน คือ พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์. (ส.).
น. อาสนะที่พระพุทธเจ้าประทับใต้ต้นพระศรีมหาโพธิณ พุทธคยา ประเทศอินเดีย ในวันตรัสรู้, โพธิบัลลังก์ หรือ วัชรอาสน์ก็ว่า.
น. ชื่อตราเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่จะพระราชทานได้ทั่วไปทุกชั้นบุคคลตามพระราชประสงค์ ไม่เกี่ยวด้วยยศหรือบรรดาศักดิ์.
น. ที่ตรงพระบัญชรหรือมุขเด็จซึ่งเสด็จออก.
[รัดตะนา] (กลอน) น. แก้ว.
น. คลังเงินทอง; ทะเล. (ส.).