รัดช้อง หมายถึง น. เครื่องประดับสําหรับรัดชายผมที่ปล่อยยาวลงทางท้ายทอยใช้ประกอบกับรัดเกล้า.
ก. ทําให้ไม่คล่องตัว, ทําให้กระดิกกระเดี้ยไปไหนแทบไม่ได้,เช่น การเงินรัดตัว งานรัดตัว.
น. สายผูกอานล่ามรอบอกม้า มักทําด้วยผ้า.
น. ผ้าที่ใช้รัดอกหรือสายที่ถักด้วยด้ายเป็นต้นสําหรับรัดเอวของภิกษุสามเณร, เรียกสั้น ๆ ว่า ประคด, ถ้าใช้รัดอก เรียกว่า ประคดอก,ถ้าใช้รัดเอว เรียกว่า ประคดเอว.
น. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ใช้พันอ้อมลำตัวถัดต้นขาหน้าของช้าง มี ๒ เส้นคู่กัน สำหรับผูกรั้งสัปคับ แหย่ง หรือ กูบมิให้โยกเลื่อน.
น. ผ้าคาด, เข็มขัด.
ก. กอดแน่น, ผูกแน่น, เช่น ความรักรัดรึงใจ.
ว. คับมากจนเห็นรูปทรงเด่นชัด เช่น เสื้อรัดรูป กางเกงรัดรูป;เรียกขวดที่ใส่ปลากัดเป็นต้นทําให้เห็นเล็กกว่าปรกติว่า ขวดรัดรูป,คู่กับ ขวดส่งรูปซึ่งทําให้เห็นใหญ่กว่าปรกติ.