ระหัด หมายถึง น. เครื่องวิดนํ้าอย่างหนึ่งเป็นราง ใช้ถีบด้วยเท้าหรือฉุดด้วยเครื่องจักรเป็นต้น.
ก. อยากนํ้า, หิวนํ้า.
ก. ร่วงพังเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นจํานวนมาก.
ก. ไปอยู่ในที่ที่ไม่สมควร เช่น ระเห็จขึ้นไปอยู่บนยอดไม้.
ก. อาการที่ของเหลวกลายเป็นไอ.
ว. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่,เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ.
ว. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่,เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ.
ว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.