ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ระเบง '

    ระเบง  หมายถึง ก. ตี เช่น ระเบงฆ้องกลอง.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ระเบ็ง ๑

    น. การมหรสพชนิดหนึ่งของหลวง ที่แสดงในงานพระราชพิธีสมโภชเช่น พระราชพิธีโสกันต์.

  • ระเบ็ง ๒

    ว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคํา เซ็งแซ่ เป็น ระเบ็งเซ็งแซ่,ละเบ็ง ก็ว่า.

  • ระเบิด

    ก. ปะทุแตกออกไป เช่น คลังกระสุนระเบิด, ทําให้ปะทุแตกออกไปเช่น ระเบิดหิน. น. ลูกระเบิด เช่น ทิ้งระเบิด.

  • ระเบิดขวด

    น. ลูกระเบิดที่บรรจุสารเคมีบางอย่างในขวดแก้วหนา เมื่อถูกกระทบกระแทกอย่างแรงจะระเบิด.

  • ระเบิดทำลาย

    น. ลูกระเบิดซึ่งบรรจุดินระเบิดอย่างแรง มักมีขนาดใหญ่มีอํานาจทําลายสูง.

  • ระเบิดน้ำตา

    น. ลูกระเบิดซึ่งบรรจุสารเคมีที่ก่อให้เกิดการระคายเคืองแก่เยื่อตา ทําให้นํ้าตาไหล ลืมตาไม่ขึ้นอยู่ชั่วขณะ.

  • ระเบิดปรมาณู

    น. ลูกระเบิดที่ให้อํานาจระเบิดได้ด้วยปฏิกิริยานิวเคลียร์ชนิดที่ทําให้นิวเคลียสของอะตอมของธาตุยูเรเนียมหรือธาตุพลูโทเนียมแตกสลาย ระเบิดชนิดนี้มีอํานาจทําลายมากยิ่งกว่าระเบิดธรรมดาที่ใช้ดินระเบิด.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒