ความหมายของคำว่า ' ระบำ '

ความหมายของคำว่า ' ระบำ '
ระบำ หมายถึง น. การแสดงที่ใช้ท่าฟ้อนรำ ไม่เป็นเรื่องราว มุ่งความสวยงามหรือความบันเทิง จะแสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้ เช่น ระบำนพรัตน์ ระบำกอยระบำฉุยฉาย. ก. ฟ้อนรำที่แสดงไม่เป็นเรื่องราว มุ่งความสวยงามหรือความบันเทิง จะแสดงคนเดียวหรือหลายคนก็ได้.

ระบำปลายเท้า
น. การเต้นรำแบบหนึ่งของชาวตะวันตก แสดงเป็นเรื่องราวหรือแสดงเดี่ยวก็ได้, บัลเลต์ ก็ว่า. (อ. ballet).
ระบิ, ระบิล
น. เรื่อง, ความ, ฉบับ, อย่าง.
ระบิ, ระบิล
น. เรื่อง, ความ, ฉบับ, อย่าง.
ระบิลเมือง
น. กฎหมายและประเพณีของบ้านเมือง.
ระบือ
ว. เล่าลือ เช่น ข่าวระบือ, เลื่องลือ, แพร่หลายรู้กันทั่ว, เช่น ชื่อเสียงระบือไปไกล.
ระบุ
ก. เจาะจง เช่น ระบุชื่อผู้รับ ระบุตัวบุคคล, บ่งชื่อ, ออกชื่อเฉพาะ, เช่นระบุชื่อพยาน; มีออกมามาก ๆ พร้อม ๆ กัน เช่น ทุเรียนระบุ เห็ดระบุส่าไข้ระบุ.
ระเบง
ก. ตี เช่น ระเบงฆ้องกลอง.