รกชัฏ หมายถึง ว. รกยุ่ง, รกอย่างป่าทึบ.
ว. รกเพราะปล่อยทิ้งไว้ เช่น ที่รกร้าง ที่ดินรกร้างว่างเปล่า.
ว. รกมาก เช่น ป่ารกเรี้ยว.
ว. รกมาก เช่น สวนรกเรื้อไม่ได้ดูแลเสียนาน.;
น. เครื่องสําหรับหล่อเลี้ยงเด็กในครรภ์แนบอยู่กับมดลูก มีสายล่ามมาที่สะดือเด็ก; สิ่งที่เป็นเส้นคล้ายรากไม้ที่ห้อยอยู่ตามกิ่งไม้บางอย่างเช่นมะดัน เรียกว่า รกมะดัน, บางทีเป็นแผ่นห่อกาบไม้เช่นต้นมะพร้าวเรียกว่า รกมะพร้าว.
น. รกที่ไม่ออกมาตามปรกติภายหลังคลอด แต่กลับตีขึ้นข้างบน.
น. ภูมิลําเนาเดิม, บ้านเกิด, หลักแหล่ง, เช่น คุณมีรกรากอยู่ที่ไหน;เชื้อสาย.
น. หญ้ารกช้าง. [ดู กะทกรก (๒)].