ร้อน หมายถึง ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น; กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ; รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้.
ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ.
ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ.
ก. กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว.
(ปาก) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่ติดที่ไม่ได้.
(ปาก) ก. อยากสึก (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
ก. แสดงอาการกระวนกระวาย, ทุรนทุราย.
ก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า.