ร่องมด หมายถึง น. สีขาวหรือดําเป็นขีดยาวตามท้องสัตว์แต่คางตลอดก้น,รอยเป็นทางยาวบนเขาสัตว์จำพวกกวาง.
น. เค้าเงื่อนหรือเบาะแสที่ปรากฏเป็นแนวบอกให้รู้.
(ถิ่น–อีสาน) ก. หย่ง.
ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้องจักจั่นร้อง, (ปาก) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี แล้วแต่คําแวดล้อมบ่งให้รู้ เช่น เพลงนี้ร้องเป็นไหม อย่าร้องให้เสียน้ำตาเลย.
ก. อาการที่เด็กหลาย ๆ คนร้องไห้พร้อม ๆ กัน.
ก. ขอเป็นทางการ.
ก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).
ก. ทูลเกล้าฯ ถวายฎีการ้องทุกข์.